GBS Regenboog

GBS Regenboog
Sint-Jans-Molenbeek

zaterdag 30 januari 2016

Les hommes d'agiles

Hallo

Heb je ons vandaag niet in de krant gespot?
Donderdag zijn we naar een film gaan zien dat gaat over de Marokanen tijdens de Wereldoorlog.

Wil je meer weten over deze film? Kijk dan op :
http://www.nieuwsblad.be/cnt/blrde_02097151

Hier enkele reacties van de leerlingen :

"Het begin ken ik goed. Het gaat over een man die Soeleiman heette. Hij moest trouwen. Een keer was hij aan het wandelen en 4 mensen namen hem mee om te gaan vechten tegen Duitsland. Toen ze begonnen te schieten werd ik rustig en heel bang."

"De man heette Soeleiman. Hij had een vrouw die Khadija heette. Hij is naar Frankrijk gegaan met zijn vrienden want de Fransen hebben hen genomen om tegen Duitsland te gaan vechten. Ze konden niet terug naar Marokko. Daarna was de oorlog gedaan. Dus de kapitein heeft gezegd dat ze terug naar huis mochten. Soeleiman zijn vrouw had een baby op het einde van de film. Toen de film gedaan was, kwamen de acteur en de regisseur en konden we vragen stellen."

"De film was goed. Het was erg dat Soeleiman in Frankrijk was en dat de ouders daarvoor gezorgd hebben dat hij moest vechten. Soeleiman was getrouwd. Tijdens de oorlog was er een tank en die schoot op de Marokkanen."

"Ik vond het heel erg dat ze moesten meevechten. Omdat er heel veel mannen dood zijn gegaan. En omdat de vrouw haar man verloren heeft door de oorlog. En de baby die geboren is, heeft geen vader meer. Dat is het ergste dat iemand kan overkomen."

"Het was triestig toen de baby geboren was Soeleiman niet aanwezig was en toen Soeleiman werd meegenomen om te vechten in de oorlog zijn vrouw van niets wist."

"De eerste keer als er een bom werd gegooid en er veel doden waren werd ik heel droevig."

"Ik vond het grappig toen de generaal zei 'Soeleiman dit is jouw vader en moeder' tegen de vlag. Ik vond het grappig omdat Soeleiman niet zo goed Frans kon."

"Ik vond het triestig want in de oorlog hebben mensen moeten vechten en er waren explosies door de tanks. Er was een man die niet meer kon horen."

"Ik vond de film leuk, triestig en een beetje grappig. Omdat ik meer wou weten over de tweede wereldoorlog en nu weet ik waarom die oorlog er was. Ik vond het vooral triestig toen de soldaten dood waren."

"Ik vond het een droevige film die over de wereldoorlog ging. Het is de enige film die ik over de wereldoorlog heb gezien. Een mooi moment in de film vond ik toen de vrouw naar de oude man ging bij de waterval."

"Ik heb de pijn gevoeld die hij gevoeld heeft. Ik voelde het bloed stromen."

"Ik vond het niet leuk op het moment dat de soldaten terug naar huis konden en Soeleiman dood was."

"Toen de vriend van Soeleiman gestorven was, vond ik het ergste moment in de film. Ik was triestig en bang omdat ze veel effecten hebben gebruikt. De hele film was eigenlijk leuk."

"Ik vond het moment dat ze moesten vechten en gestorven waren het triestigste. Ze waren aan het praten en aan het schieten en dan hebben ze een teken gedaan dat ze naar huis wilden. En Soeleiman was aan het denken aan zijn vrouw."

"Ik was geschrokken wanneer ik een harde knal hoorde toen het eerst werd geschoten. De bommen waren ook heel luid."

"Ik vond het leuk en triestig. Leuk omdat ze oorlog maakte tegen de andere omdat de mensen niet bang waren om voor de tank te gaan schieten. Triestig dat al die mensen gestorven waren door de bommen en dat er geschoten werd."

"Ik vond in het algemeen alles goed en droevig. Het was heel goed gemaakt. Moundir zei 'Onze grootouders moesten sterk blijven en zijn ook uniek'. Uniek want zonder hen denk ik niet dat we vandaag zouden leven. Ik had een vraag maar ik werd niet aangeduid : Herkennen de mensen de acteur op straat? Ik wou ze bedanken om de film te tonen. Ook al zijn we anders, we zijn toch sterk."






Geen opmerkingen:

Een reactie posten